Nastawienie jest ważne

Nastawienie osób niepełnosprawnych do życia i ludzi mnie osobiście przeraża już od małego takie osoby są smutne, zamknięte w sobie i wycofane. Ja mam dwadzieścia parę lat i uważam, że dużą winę ponoszą za takie zachowanie osoby „zdrowie” (celowo użyłam cudzysłowowa, ponieważ uważam, że nie jedna osoba z nas jest zdrowsza przynajmniej na umyśle).

Wiem jak to jest być wytykanym, wyśmiewanym w szkole i w życiu codziennym tutaj mam prośbę do rodziców i bliskich osób niepełnosprawnych starajcie się od małego wpajać takiej osobie jaka jest ważna, jak dużo może i że zawsze sobie poradzi. To Wy musicie swoje dzieci i bliskich nauczyć walczyć o siebie, po prostu się nie dać tym niby "zdrowym" czasami nawet trzeba być wrednym, żeby potem Cię szanowali. 

Jednocześnie trzeba pamiętać o otwartości na ludzi i świat (żeby potem nie siedzieć samemu w czterech ścianach i mówić jak to mi źle ) wiem, że to trudne, ale jak się uśmiechniecie i  podejdziecie do tego na luzie to będzie łatwiej. Zapewniam Was, że przy zapoznawaniu się osoby chorej ze zdrową to ta zdrowa osoba jest jeszcze bardziej zestresowana jak Wy bo boi się że nas jakoś urazi i nie wie co powiedzieć, dlatego warto się uśmiechnąć i spróbować chociaż być mile nastawionym w tedy będzie łatwiej obu stroną.

Na koniec taki mały apel do tych niby zdrowych ludzie chorzy naprawdę nie gryzą i mogą być wspaniałymi przyjaciółmi, partnerami życiowymi możecie dużo się od nas nauczyć bo musimy wiele przejść.