Samotność to
okropne uczucie, które każdy chyba zna. Każdy człowiek czuł się kiedyś samotny,
zgadzacie się ze mną?
Co to jest
samotność? To uczucie którego doświadczamy jak siedzimy w domu i nie mamy do
kogo się odezwać, to bardzo przykre, ale i częste odczucie, które nam chorym
towarzyszy. Ludzie „zdrowi” mają łatwiej się pozbyć tego uczucia, dlaczego? Ponieważ
zawsze mogą wyjść, spotkać się z kimś, iść na jakąś imprezę itp. Ja cały okres
zimowy po WTZ spędzam w domu (no może oprócz weekendów, bo w tedy zazwyczaj jestem u chłopaka) z
prostej przyczyny jest zimno i w tedy każde moje wyjście na dwór może skończyć
się chorobą. Więc czekam zawsze z utęsknieniem na cieplejsze dni.
Jak wiecie mam chłopaka
i 4 przyjaciółki, ale niestety i tak czuje się czasem samotna. Dziewczyny mają
swoje życie i swoje sprawy, jest to normalne, co nie zmienia faktu że czasem mi
smutno z tego powodu, a mój facet no co musi pracować ale stara się spędzać ze
mną jak najwięcej czasu. Mam również rodzeństwo (to też już wiecie jeśli
czytacie bloga) siostrę 21-letnią, którą bardzo kocham, ale ona ma już swój
świat tak jak każda dziewczyna w jej wieku, a teraz przebywa za granicą pracuję
tam ze swoim chłopakiem. Jest jeszcze Kubuś mój mały kochany brat to z nim
spędzam najwięcej czasu, bawimy się, chodzimy (a w sumie jeździmy) na spacery i
oczywiście uczymy się. Niektórzy widząc nas razem myślą, że to moje dziecko
hehe😊. Mam jeszcze jednego brata Tomka z
którym niestety mam tylko kontakt internetowy i telefoniczny, (skomplikowana sytuacja) ale pracujemy nad tym.
Wracając do moich przyjaciółek wiem,
że chociaż każdy z nas ma swoje sprawy i swoje życie, możemy na siebie liczyć
dlatego ważne jest mieć włoku siebie przyjaciół, Mieć porostu z tymi osobami
dobry kontakt, a w tedy nawet kilometry nie będą przeszkodą.
Ja w sumie chyba nie jestem osobą samotną,
mam wokół siebie bardzo dużo życzliwych ludzi.
A samotność
była, jest i zawsze będzie obecna w naszym życiu, trzeba sobie z nią radzić.
Powodzenia!
0 comments